Herkesin benzer bir anısı vardır ya; ben de bir kontrolde kaba davranıldığı, ya da arabamdaki kitapların ne olduğunu anlamayan askerlerce yırtıldığı gibi, bir çoğunuzun başına gelmiş olayları ya da herkesin korku çektiği günleri anlatmayacağım.   Anlatacağım Hava Kuvvetleri ile bir ‘’toz’’ anlaşmazlığım. 12 Eylülün ilk haftasında Belediyeye el koyan subaylar, tek tek ilçenin bütün işyerlerini geziyorlar ve her iş yerine bir sebep bulup ceza yazıyorlardı.  Sıra benim iş yerime gelmişti. İki subay ve üç asker geldiler. Evrakları kontrol ettiler. Her şey tamamdı. O anda bir taraftan fıstık sınıflandırması yapan 50 kadar kadın çalışıyor, fıstıkları çuvallıyorlardı. Tabii yer fıstığı, topraktan çıkmıştı, tozluydu, her tarafta toz oluyordu. Subaylar her şey tamam ama burası tozlu dediler. Onlara tozlar silinse bile her çuval fıstık döküldüğünde tekrar toz olacağını, bunu önlemenin mümkün olmadığını anlatamadım. Ciddi bir ceza yazdılar. Artık sürekli gelmeye başlamışlardı. Toz var diye tekrar tekrar ceza yazıyorlardı. İtiraz edecek, şikayet edecek bir yer yoktu. 12 eylülden kısa bir süre sonra Anamur’dan ayrıldım. Ayrılmamı ve hevesimin kırılmasını hazırlayan sebeplerden biriside buydu.   *                     *                     * Mersin’e döndüm.  Bundan sonra yaptığım işlerde yaratıcı ve üretici olmamaya karar verdim; firmaların bölge bayiliklerini alıp, hazır mallarını satarak ticaret yapmak kolaycılığıyla devam ettim…   Bundan 20 yıla yakın bir süre önce Milletvekili olan Hidayet Kılınç’la tanışmış ve uzun uzun sohbet etmiştim. Anamur üzerine konuşup, Anamur’la ilgili hayallerimizi paylaşmıştık. Ona da Anamur’la ilgili yaptıklarımı, düşüncelerimi, önerilerimi anlattım. Birlikte Anamur için düşünmüş yeni fikirler ortaya atmıştık. O görüşmeden sonra da bir daha karşılaşmadık; ama enerjisinden, vizyonundan etkilenmiştim ve Anamur için daha doğrudan bir hizmet imkânı bulabilirse çok şeyler yapacağına inanmıştım.   Nihayet 20 yıl aradan sonra son yerel seçimlerde Anamur Belediye Başkanı seçildi ve kendileriyle Büyükşehir Meclis toplantısında karşılaştım.  Göreve gelişini izleyen günlerde çevreciler, Başkan’ın yapacağı bir projeye karşı çıkmışlardı. Çevrecilerin (artık alıştığımız istemezük! sloganlarıyla doldurdukları)  baskısına, hatta arkalarına ulusal basını da almalarına rağmen geri adım atmayarak bu projeye devam etti. İnandığı konudaki bu ısrarı ve başarısı, Hidayet Kılınç’ın yönetici olarak da cesur ve kararlı kişiliğini kanıtlamıştır. Şimdi bu “Mesire Yeri”ni tamamladı ve törenle açılışı yapıldı. Yazları benimde o yıllarda çadır kurarak kaldığım eşsiz güzellikte, ormanın içindeki Pullu Kamp yeri şimdi turizmin hizmetinde.   Başkanın daveti üzerine, yıllar sonra tekrar Anamur’a gitmeye karar verdim; yani Anamur Muz Festivali’ne.   *                     *                     *   Yoğun çalışmalarla, hayallerle, projelerle, inşaatla, ticaretle dolu dolu iki yıl geçirmiştim Anamur’da. Ondan sonra da tam 38 yıl, yalnızca kısa birkaç seyahatim olmuştu. Şimdi ilk kez iki günlüğüne, bu çok sevdiğim, istemeden ayrılmak durumunda kaldığım yere yıllar sonra farklı duygular içerisinde gidiyordum. Benim için çok anlamlı, heyecan ve çalışma dolu, hayallerime ve bazı projelerime ilham veren bu güzel ilçeye, Anamur’a yoğun duygularla yeniden ayak bastım… Oteller doluydu. Festivalden dolayı bir yoğunluk olduğunu düşündüm; ama öncesinde de özellikle hafta sonları aynı doluluğun olduğunu öğrendim. Bu Anamur’da iç turizm açısından olumlu bir gelişmeydi. Evet; Mersin’den de birçok insanın tatillerini geçirmek için Anamur’a ve Bozyazı’ya geldiklerini biliyorum. Ama böylesi bir yoğunluk beklemiyordum yine de; sevinçli bir şaşkınlık içinde Anamur’la yeniden buluştum.   devam edecek