Tuz deposundan Taş Binaʹ ya-7... Abdullah Ayan yazdı

Kendi deyimiyle ˮkapalı kapılar ardında kulaklara fısıldananˮ eleştirileri yanıtlamak üzere 3 Ekim 1951 günü toplanan Belediye Meclisinde kürsüye çıkar ve tarihi bir konuşma yapar ama kampanya boyunca Müfide İlhanʹ ın seçilmeleri için canını burnuna takarak çalıştığı Fahri Merzeci çevresinde toplanan D.P. grubunu onun verdiği vereceği yanıtlardan çok bir an önce gerçekleşmesini sabırsızlıkla bekledikleri senaryo sonucu ilgilendirmektedir. Seçim sisteminin azizliğiyle beklenen olur. Müfide İlhan okuduğu bir yıllık faaliyet raporunun arkasından yapılan oylamada arka sıraları dolduran halktan destekçilerinin şaşkın ve hüzünlü bakışları altında 27 kişilik mecliste D.P. grubunun 17 aleyhteki oyuyla altındaki sandalye çekilir. İşin ilginci D.P.ʹ li Müfideʹ ye 10 kişilik C.H.P grubunun tümüyle güven oyu vermesidir.* Her ne kadar sonucun ardından ˮvazifeme seve seve ve büyük bir şevkle devam edeceğimˮ dese de, Müfideʹ nin kendisi de, hedefte olduğunun ve artık istediği hiç bir öneriyi başını yemek isteyen D.P.ʹ li ekibin çoğunlukta olduğu Meclisten geçirmeyeceğinin farkındadır. Cumhuriyet Bayramı vesilesiyle Yeni Mersin gazetesi için kaleme aldığı makalede yazdıkları bu ruh halini yeterince anlatmakta. Şöyle diyor 29 Ekim 1951 tarihli yazının bir yerinde: ˮ(...) Cumhuriyet Bayramlarında duyduğum heyecan son hadiselerin de tesiriyle Türk kadınının medeni gelişmedeki rolü üzerine konuşmaya mecbur etti. Bir yıllık belediye başkanlığında vazifemi yapmış olmanın huzuru içindeyim. Hemşerilerimden bilhassa son haftalarda gördüğüm yakın alakaya minnettarım. Yapılan işlerden bahsedecek değilim. Onlar ortadadır. Eğer hemşerilerimin hizmetinde kalırsam her hazırlığı tamamlanmış olan bir çok işlerimizi tatbike başlayacağız. Belediye başkanı olarak hizmete devamıma imkan olmasa da, bir yıl evvelinde olduğu gibi vatan ve milletimin refahı için her zaman çalışmaya devam edeceğim. (...)ˮ 3 Ekimde şehir meclisinden güven oyu alamayan ve o tarihten sonra gelişmelerin ne yönde olacağını bilemediği için koltukta eğreti oturan Müfide İlhanʹ ın ʹıskat edilmeʹ kararının İç İşleri Bakanlığınca onaylanması da şaşırtıcı biçimde ve belli ki, Koraltan gibi üst düzey D.P. siyasetçilerinin de desteğiyle hızla gerçekleşir. 10 Aralık 1951 tarihli gazeteler Müfide İlhanʹ ın ıskat kararının tasdik edilmesi nedeniyle Belediye Meclisinin 17 Aralık 1951 günü yeni başkanı seçmek üzere olağanüstü toplanacağı haberlerini manşetten verir. Belediye Meclisi 17 Aralık günü toplanır. Şehir otelinin tamamlanması başta olmak üzere Ankaraʹdan para bulamadı diye alaşağı edilen Müfide İlhanʹ ın yerine D.P. grubu bu indirme operasyonunun başını çeken Fahri Merzeciʹ yi başkan olarak seçer. Meclisin ittifak oyuyla seçilen yeni başkan; ˮkasalarında parası, milli bankalarda itibarı olan Mersin Belediyesinin Mersinlilere hizmet etmesine hiç bir engel tasavvur edilemezˮ demeciyle, Müfide başta olmak üzere çıkması muhtemel eleştirilere daha baştan gem vurur ama işler gerçekten dediği gibi mi yürüyecektir? Kıt kaynakları herkesçe malum Belediyenin hangi kasalarda parası olduğu sözü latife konusu olacaktır ama Merzeci aylar süren senaryonun gerçekleşmesiyle kendi adına muradına erer. Her yolun mubah sayıldığı siyaset tarzında amaca ulaşılır da, Ak Otel projesini, bankalarda kredi itibarı ve kasasında kendi ifadesiyle parası olan Belediye tamamlayabilir mi? Daha da önemlisi halkın büyük destek ve teveccühle 27 kişinin seçildiği Belediye Meclisi seçiminde açık ara en yüksek oyu verdiği Müfide İlhanʹ ın mecliste devrilmesine yol açan süreç sadece Mersin değil ülke gündemini de yoğun biçimde ve uzun zaman meşgul eder, farklı tartışmaların önünü açar. Örneğin ortaya çıkan tablonun seçmen iradesini hiçe sayan sonucu nedeniyle ileride yapılacak yer seçimlerde Belediye Başkanını halkın doğrudan seçmesi için gazeteler ağız birliği etmişçesine kampanya başlatır. Tam da o günlerde Ankaraʹ da toplanan Belediyeler Kongresinin oy birliğiyle iktidara yaptığı ˮbelediye reislerini halka seçtirmeˮ önerisinin, aslında İlhanʹ ın başına gelen ʹyol kazasınınʹ bir daha tekrarlanmama kaygısını da taşıdığını görmek mümkün. Yerelde muhalif CHP kendisini desteklerken partisinde seçilmeleri için gayret ettiği siyasi yol arkadaşlarının tavrı İlhanʹ ı öylesine kırar ki, sadece Belediye Başkanlığından değil, Demokrat Partiden de istifa edecek ve 1960 darbesine kadar siyasete ara verecektir. (Darbenin ardından yapılan 1961 seçimlerinde Müfide Osman Bölükbaşıʹ nın kurduğu Cumhuriyetçi Köylü Millet Partisinden Mersin liste başı adayı olur. Ancak DPʹ nin yerini alan AP ve CHP arasında geçen o seçim yarışında Müfide İlhanʹ ın tüm çabalarına rağmen CKMP Mersin genelinde 4.558 oy alır) Müfide İlhan özelinde ˮhalkın teveccüh gösterdiği ve en fazla oyu verdiği bir ismin Meclis tarafından ʹıskatʹ edilmiş olmasıˮ konusunda en büyük tartışmalardan biri dönemin belki de en etkin gazeteci ve köşe yazarı kabul edilen Ahmet Emin Yalmanʹ ın kaleme aldığı başlıklı makaledir. Dönemin ruhunu ve Mersinʹ deki siyasi atmosferi yansıtması bakımından çok önemli ip uçlarını içeren Yalmanʹ ın kenti ziyaret ettiği Kasım 1951ʹ de kaleme aldığı ve 1952 başında Vatan gazetesinde yayınlanan o makalesini ve kentte deprem etkisi yaratan yazı üzerine Yalmanʹ ı hayli ağır dille yanıtlayan Fahri Merzeciʹ nin yanıtını da olduğu gibi verip, döneme ışık tutmaya çalışacağım ama bir sonraki yazıda... *Bir fikir vermesi açısından 1950 seçimlerinde Mersin sonuçları: Kayıtlı seçmen 135.210 Oy kullanan 120.410 Katılım oranı %89,1 D.P. 73.269 (%62) C.H.P 43.814 (%37) Millet partisi 1.124   Abdullah Ayan   Tuz deposundan taş binaya-1 Tuz deposundan taş binaya-2 Tuz deposundan taş binaya-3 Tuz deposundan taş binaya-4 Tuz deposundan taş binaya-5 Tuz deposundan taş binaya-6