Bilmem Gülnar’ı bilir misiniz? İlk gittiğim de insanlar buralarda nasıl yaşıyor, ne ekip ne biçiyorlar; ne yiyip ne içiyorlar diye geçirmiştim içimden. Yakup Kadri’nin “ Yaban”ı gelmişti aklıma. Kendi hallerinde yaşayan, dünyadan habersiz bir avuç insan. Şerife Arıcı Yıldız’ı tanıyınca ne kadar yanıldığımı anladım. Arıcılar köklü bir aile, soylu; Yıldızlar da öyle. Yürekten CHP’liler en başta. Gerçek CHP’li. Şerife Arıcı Yıldız bir avukat. İtilip kakılan kadınların, tecavüz edilen çocukların, haksızlığa uğrayan köylülerin avukatı. Cübbesini giyer, mahkeme salonuna girer ve sonuna kadar savunur onları. Üstelik para da talep etmez. Güzel bir Türkiye düşler Şerife bacım. Atatürk’ün açtığı yolda yürüyen, Atatürk ilkelerine sadık, laik, aydınlık bir Türkiye. İnsanları üretken, aydın, mutlu bir Türkiye. Karşı köyde bir çocuğun tırnağı incilse onun yüreği kanar, ona koşar. Renk, dil, din, ırk demeksizin sever, önemser insanları, insanlığı. Dağları, yaylaları, doğayı da bir o kadar sever bilirim; uzun zamandır tanırım kendisini. Sazını arabasının bagajında taşıyan, yüreği türkülerle arınmış eşi Mustafa Yıldız’ı da tanırım onu tanıdığım kadar. İyi bir ikilidirler. Uyumlu, ortak kaygıları olan, ne yapılması gerektiğini bilen bir çift. Duygusal, güçlü bir kalemi de var Şerife Arıcı Yıldız’ın. Okumayı ne kadar seviyorsa bir o kadar yazmayı  sever. Şiiri de sever. Hele hele kendi sesinden dinlemeyi bir şairi. Sokak çocuklarını önemser. Güleçtir, yardımseverdir. Akılcıdır, bilimden yanadır, lider ruhludur. Hayatın içindedir daima. Ev ev, dükkan dükkan, kahve kahve dolaşır. Ev hanımlarıyla dertleşir, esnafı selamlar, çocuklarla şakalaşır. Gerekmediği halde köylü pazarlarında alışveriş yapar mesela. Onlara içtenlikle sarılır, Toroslar’da gördüğü yaşlı bir ardıcı kucaklar gibi kucaklar insanları. Onun yüreğindeki insan sevgisini, doğa sevgisini söküp atmak nerdeyse imkansızdır. Ülke sevgisini de, millet sevgisini de, Atatürk sevgisini de. Ülkemin böyle insanlara o kadar ihtiyacı var ki! Belediye başkanlığına, milletvekilliğine aday adayı olmuştur, aday gösterilmeyince asla küsüp bir kenara çekilmemiştir. Parti içinde rakibinin en yakınında olmuştur hep. Çalışkandır, çalışmıştır. Herkes gibi, herkes kadar ben de severim Şerife Arıcı Yıldız’ı. Tane tane konuşmasını, ikna gücünü, kültürel birikimini, bilgi birikimini… Gazeteciyiz ya, kulağı delik olur gazetecinin. Duydum. Bu cumartesi yani Ekimin 19’unda Barolar Birliğinin lokalinde bir etkinlik varmış. 1945’te kurulmuş Türk Üniversiteli Kadınlar Birliğinin şubesi açılacakmış Mersin’de. Okumayan tek kadın kalmasın diye çalışacaklarmış. Genel Başkanı Prof. Dr. Gaye Erbatur da geliyormuş açılışa. Sümerolog Muazzez İlmiye Çığ da. Ve tabii ki Mersinimizin milletvekilleri, çağdaş derneklerimizin temsilcileri, Belediye başkanları hep orda olacaklarmış. Kurucu başkanı kim olacakmış biliyor musunuz? Şerife Arıcı Yıldız. Yakışır. Gel de gitme. Mustafa Esmer Cengiz